W miarę jak koronaawirus staje się coraz większym zagrożeniem dla naszego codziennego życia, wydaje się, że jest jedna rzecz, bez której ludzie na całym świecie nie mogą się obejść najbardziej: zdolność do wycierania po wizycie na porcelanowym tronie. 

Papier toaletowy nie istniał przez większość historii ludzkości, więc musieliśmy zadowolić się eklektycznym zestawem materiałów czyszczących. Wszystko, co możemy dostać w swoje ręce, zasadniczo. Niektóre opcje naturalnego papieru toaletowego brzmią wystarczająco sensownie - liście, trawa i mech - ale komfort nie zawsze był priorytetem, jeśli chodzi o wykorzystanie wiórów drzewnych. Mycie pleców w wodzie, czy też śniegu w zimniejszych klimatach i piasku w gorętszych, również stało się stosunkowo higieniczną praktyką na całym świecie. Jednak w niektórych regionach Bliskiego Wschodu i Indii ludzie widzieli i nadal widzą lewą rękę jako prawe narzędzie do pracy (pod warunkiem, że jest ona potem dokładnie czyszczona).

Rzymianie, w swoich wspólnych toaletach, dzielili się gąbką na patyku.
Starożytni Grecy używali szopy z gliny lub ceramiki; Rzymianie, w swoich wspólnych toaletach, dzielili się gąbką na kiju wypłukanym w wiadrze słonej wody (lub roztworze octu); a w przedkolonialnych cywilizacjach amerykańskich, powiedzmy, że nie używali kolb kukurydzy do jedzenia. W niektórych społeczeństwach ścierki lub materiały takie jak wełna, koronki i konopie stały się wyborem do wycierania dla bogatych, ale, poważnie, ludzie używali wszystkiego. Nie wspomniałem jeszcze nawet o kamieniach, muszelkach, skórkach owocowych i futrach (cóż, to jest wystarczająco dobre dla zwierząt).

Mówiąc o zwierzętach, pisarz z XVI-wiecznej Francji, François Rabelais, zapisał satyryczną rozmowę w jednym ze swoich dzieł, które - po wielu eksperymentach z wykorzystaniem ekskrementów - najlepiej posprzątać "szyję gęsi, która jest puszysta, jeśli trzymasz jej głowę za nogi".

Kiedy "wynaleziono" papier toaletowy?

Jeśli chodzi o papier, być może nie powinno dziwić, że pierwszymi, którzy dostrzegli jego zalety w łazience byli Chińczycy. Najstarszy znany zapis pochodzi z roku AD 589, kiedy to urzędnik o nazwisku Yan Zhitui napisał, że "nie ma odwagi używać" żadnego papieru, na którym napisano cytaty z Pięciu klasyków (teksty z epoki konfucjanizmu) lub nazwiska mędrców do "toaletowych celów". W XIV wieku cesarz wydał dekret wzywający do używania papieru o wymiarach dwie stopy na trzy stopy do celów toaletowych. Najlepiej nie zastanawiać się nad tym, dlaczego potrzebował tak dużych arkuszy.

Jakość papieru oznaczała, że odpryski były częstym problemem

Ale i tak już po wiekach papier toaletowy naprawdę trafił na rolkę. Ludzie zaczęli używać starych magazynów, ale w 1857 roku nowojorski przedsiębiorca Joseph Gayetty zaczął sprzedawać pierwszy komercyjnie pakowany papier toaletowy. Sprzedawany jako "Największa konieczność wieku!", jego "papier toaletowy" pojawił się w pojedynczych arkuszach wypełnionych aloesem i był przeznaczony do leczenia hemoroidów. Na każdej kartce widniało imię Gayetty'ego, chociaż to, dlaczego chciał, aby ludzie wycierali tyłki swoim imieniem, najlepiej zostawił znane tylko jemu.

Jego prześcieradła nie były jednak mocne i ponad dwie dekady minęły, zanim papier toaletowy pojawił się w perforowanych rolkach. Jednak jakość papieru oznaczała, że drzazgi były częstym problemem - 3-warstwowy, ultra miękki papier toaletowy był marzeniem, które nie mogło się spełnić aż do XX wieku.